باطن گناه زشت و متعفن است !

مقدمه

اگر ما تفاوت رزق حلال و حرام را بدانیم و باطن گناه را بشناسیم حتی در ازای رسیدن به تمام دنیا هم گناهی مرتکب نمی شویم چنانچه حضرت علی علیه السلام در حدیثی گهربار می فرماید:

اگر تمام دنیا را به من بدهند حاضر نیستم که پوست جویی را از دهان مورچه ای به ظلم بگیرم

و صد البته این دقت نظر حضرت امیر دلیل دارد و دلیل اصلی آن این است که باطن گناه ولو گناهی کوچک باشد چنان زشت و ناپسند و وحشتناک است که تمام دنیا هم در برابر آن بی ارزش جلوه خواهد کرد

چنانچه حضرت امام رضا علیه السلام باطن گناه را کثافت معرفی کرده اند که در حکایت ذیل شرح ماجرا را مطالعه می فرمائید ....

سلامت و عاقبت بخیر باشید ان شاءالله

آخرین تغییرات: جمعه ۲۰ بهمن ۱۴۰۲ ساعت ۲۲:۲۸:۴۲

توسطحسین مفیدی فر

نسخه چاپی شعر

علی موسی الرضا آرام جان است

امام مهربان شیعیان است

نصیب ما از او غیر از کرم نیست

اگر با او شود دل ، جای غم نیست

یقین صحن و سرایش غرق نور است

محل عشق و ایمان و شعور است

ملائک در حرم جولان نمایند

به حکمت درد ما درمان نمایند

در آنجا گرد غم از دل زداییم

به شادی کام جان شیرین نماییم

حرم را مثل گنجی بی بدل بین

به کام زائرین شهد و عسل بین

مگس در این سرا جایی ندارد

تعفن شان و معنایی ندارد

از این رو عنکبوتی این میان نیست

که ردی از مگس در این مکان نیست

مگس ها بین بد بو ها رهایند

فقط هم منزل آلوده هایند

ولی اینجا شمیم عطر پاک است

که بخشی از جنان بر روی خاک است

چه خوشبخت و چه نیکو سرنوشتیم

که با او از همین جا در بهشتیم

خدا منت نهاد ایرانیان را

که بخشید آن امام مهربان را

بیامد کشور ما را صفا داد

به دلها با نگاه خود جلا داد

☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

زمانی سرور ما با تنی چند

به شهری از مسیری می گذشتند

یکی با احترام و شور و حالی

بپرسید از امام خود سوالی

بگفت ای مقتدای پاک و معصوم

که در عمرت نکردی فعل مذموم

بگو آیا شما بر فعل ناجور

توان دارید و می باشید از آن دور ؟

و یا قادر به انجامش نباشید

که جایی بذر زشتی را بپاشید؟

همان دم جمع حاضر بی شتابی

گذشتند از کنار منجلابی

که بر آن دسته هایی از مگس بود

که می بردند از آن آب و غذا سود

بفرمود ای عزیزان گر شما را

نیاز و تشنگی گردد هویدا

شود آیا که از آلوده آبی

که می باشد درون منجلابی

به میل و رغبتی از آن بنوشید؟

و یا در دوری از بویش بکوشید؟

تمام جمع حاضر رو به مولا

بگفتند این چه حرفی بوده؟ حاشا

اگر ما صاحب یک ذره هوشیم

مبادا قطره ای از آن بنوشیم

از این آلوده ها کامی نگیریم

ولو از تشنگی اینجا بمیریم

امام مهربان گفت: ای عزیزان

به چشمم هر گناه و ظلم و عصیان

چنین زشت و کثیف و ضد حال است

لذا از بنده انجامش محال است

گناه از دید دینداران چنین است ‌

حرام اصلش همین در شرع و دین است....

یقین هر معصیت یا کرده ی بد

چنان آتش دل و جان را بسوزد

گناهان باطنی سوزنده دارند

بساط گریه بعداز خنده دارند

که هر کس هر کجا خورد از کثافات

یقین بیند پس از خوردن مکافات

☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

سروده ی سیزدهم خرداد ۱۴۰۱

☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

برای مطالعه بیشتر:

باطن گناه آتش و کثافت است
هیچ انسان عاقلی کثافت نمی خورد

روزی حضرت امام رضا علیه‌السلام با جمعی از اصحاب از مسجد به سمت منزلشان در حال حرکت بودند که یکی از اصحاب از ایشان پرسید:

یاابن رسول الله!
آیا شما نمی‌توانید گناه کنید و یا نه می‌توانید گناهی مرتکب شوید اما گناهی را انجام نمی‌دهید؟

حضرت همین‌طور که داشتند حرکت می‌کردند به منجلابی که کنار کوچه بود اشاره کردند و فرمودند:
شما اگر فرضاً تشنه باشید آیا از این آب منجلاب می‌خورید؟

اصحاب گفتند:
نه آقا این چه صحبتی است که شما می‌فرمایید اصلا فکرش را هم نمی‌کنیم

حضرت فرمودند:
گناه در نظر ما مثل این منجلاب است....
اگر کسی باطن گناه را درک کند ابداً گناه انجام نمی‌دهد

نه‌تنها حضرات معصومین علیهم السلام این کار را انجام نمی‌دهند حتی مردم عامی هم اگر باطن گناه را ببیند مطلقاً گناه نمی‌کنند....

☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

بر روح گذشتگان صلاتی بفرست

در هر شب جمعه ای براتی بفرست

بر روح عزیز شان بخوان سوره ی حمد

بر شادی آنها صلواتی بفرست

☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

در صورت تمایل با مراجعه به صفحه ی زیر چند رباعی صلوات را مطالعه فرمائید

اللهم صل علی محمد و ال محمد

و عجل فرجهم

☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

اگر برای ابیات فوق اجر و پاداشی باشد آن را به روح پاک حکیم و عالم و عارف فرزانه مرحوم آیت الله مقدس اردبیلی رحمت الله علیه تقدیم می کنم .

جهت شادی روح آن حکیم بزرگوار صلوات

اللهم صل علی محمد و آل محمد

و عجل فرجهم

تاثیر رزق حلال در زندگی انسان

ماجرای سیبی که از آن چهار برادر بود

داستان ازدواج پدر و مادر آیت الله مقدس اردبیلی

در تاریخ نقل شده است جوانی بر سر جوی آبی نشسته بود، دید یک سیب از روی آب می‌آید دست برد و سیب را گرفت و خورد

وقتی که خورد با خود گفت

خوب! این سیب مال چه کسی بود که خوردی؟!

جریان آب را گرفت و دنبال کرد دید آب از درون باغی می‌آید، درب باغ را زد، باغبان بیرون آمد، گفت:

آقا یک سیب از باغ شما در جریان آب افتاد، بیرون آمد، من خوردم مرا حلال کنید،

صاحب باغ گفت

این باغ مال چهار برادر است یک چهارمش حق من بود حلال کردم، سه چهارمش مال سه برادرم است،

جوان گفت: خوب آدرس آن‌ها را بده تا بروم حلالیت بطلبم.

گفت: یکی از آن‌ها در فلان محله است. دیگری در فلان محله و برادر دیگر در کشور همسایه است، آدرس شان را گرفت و آمد درب خانه آن دو برادر قصه را گفت و حلالیت گرفت رفت به کشور مجاور و درب خانه برادر آخر را زد، درب را باز کردند، گفت من از ایران آمده‌ام، قصه این است که یک سیب خورده‌ام مال باغ شما بوده است، آمده‌ام حلالیت بگیرم،

گفت: به یک شرط حلالت می‌کنم،

پرسید: به چه شرطی؟

گفت: من یک دختری دارم که هم کور است هم کر است هم لال است، راضی می‌شوی با او ازدواج کنی؟

جوان قدری فکر کرد و گفت:

بله، به خاطر اینکه از حرام نجات پیدا کنم قبول می کنم

وارد خانه شد و خطبه عقد را خواندند و رفت به حجله دید دختر، حوریه‌ای است از حوریه‌های بهشت هم چشمان قشنگ دارد و هم تکلم خوبی دارد و هم شنوایی رسائی دارد، بیرون آمد به پدر دختر گفت:

مگر نگفتی دخترم کر است و کور است و لال است؟

گفت: دروغ نگفتم،

گفتم کور است چون تا به حال چشمش به نامحرمی نیفتاده،

گفتم: لال است چون تا به حال سخن ناسزا نگفته است.

گفتم: کر است چون تا به حال صدای حرام به گوشش نرسیده است،

گفت: خوب! چرا این‌ را برای ما تهیه دیدی و به من پیشنهاد کردی؟

گفت: شب‌های زیادی دعا می‌کردم که خدایا چنین دسته گلی به من دادی صالحه، وجیه، مومنه، خدایا یک داماد مؤمنی هم به من بده، نمی‌دانم این دختر را به دست که بدهم، تو که در خانه من را زدی، دیدم به خاطر یک چهارم سیب بلند شدی از ایران آمده‌ای حلالیت بگیری، دیدم تو لیاقت داری این دسته‌ گل را تصاحب کنی و خدا هم از آن پدر و مادر یک پسری خلق کرد به نام شیخ احمد مقدس اردبیلی که سنبل علم، تقوا و ضرب‌المثل نورانیت و قداست است، نقش پدر و مادر و نقش لقمه اثر وضعی دارد.

فرزند عارف بزرگوار

شیخ رجبعلی خیاط

در گفت و گویی با کیهان فرهنگی می گوید:

پدرم با چشم برزخی چیزهایی می دید که دیگران نمی دیدند. .یکی از دوستان پدرم می گفت :یک روز با جناب شیخ به جایی می رفتیم، یکددفعه من دیدم جناب شیخ با تعجب و حیرت به زنی که موی بلند و لباس شیکی داشت نگاه می کند! از ذهنم گذشت که جناب شیخ به ما می گوید: چشمتان را از نامحرم برگردانید و حالا خودش اینطور نگاه می کند! فهمید. گفت: تو هم می خواهی ببینی که من چه می بینم ؟ببین"من نگاه کردم

دیدم همینطور از بدن آن زن، مثل سرب گداخته، آتش و سرب مذاب به زمین می ریزد و آتش او به کسانی که چشم هایشان به دنبال اوست سرایت می کند. جناب شیخ گفت:این زن راه می رود و روحش یقه مرا گرفته، او راه می رود و مردم را همین طور با خودش به آتش جهنم می برد.

☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

به نام خداوند علم و هنر

فهرست کتاب:

مثنوی مردمی (۴)

حکایات منظوم (۱)

لطفا برای مطالعه ی هر یک از این

داستان های منظوم

بر روی عنوان آن کلیک نمائید

☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

ادعای عشق خداوند ! ¤ *

عبادت خجالت آور ! ¤ ▪

دیدگاه و پیام شما

از اینکه دیدگاه خود را به اشتراک می‌گذارید، سپاسگزاریم.

نظر توسط حامد از اراک یکشنبه ۱۲ تیر ۱۴۰۱ - ۱۷:۵۱

سلام و خدداقوت احسنت به این ذوق هنری بنده از شعر کرونا و حجاب لذت بردم خدا خیرتون بده و با اجازتون این شعر رو شاید نشرش بدیم البته با ذکر نام شاعر موفق باشید با آرزوی شعر های بیشتر و زیبا درمورد مسائل فرهنگی فطرتی در جامعه

نظر توسط Mofidifar Admin یکشنبه ۱۲ تیر ۱۴۰۱ - ۲۳:۳۰

سلام بر شما

ممنونم از لطف حضرتعالی و ابراز محبت تان

در پناه حق سالم و موفق و سرافراز باشید ان شاءالله