بهترین پشتیبان
و مایه ی دلگرمی انسان توکل به خداست:
چه خوشبخت و به اوج اقتدارم
که می باشد خدا همواره یارم
نه دارم حسرت دیروز مردود
نه غم از بهر فرداهای موعود
نه حرصی می خورم از بهر روزی
نه دارم واهمه از تیره روزی
خدا خود ضامن روزی مگر نیست؟
توکل معنی اش در دین ما چیست؟
وجود آب و نان و جانم از اوست
نگیرم دشمنش را بهر خود دوست
نه می نالم دمی از بهر تحریم
نه باشم لحظه ای در فکر تسلیم
نه از بمب اتم هرگز هراسم
نه باشد پیش امریکا حواسم
نه از دشمن بخواهم لقمه ای نان
نه فرمان می برم از غیر یزدان
امیدم جز به او بر دیگری نیست
کنارش هم نگاهم بر دری نیست
یقین تاریخ این دنیا گواه است
که ایزد مومنین را جان پناه است
خدای من خدای نوح و موساست
خدای هود و خضر و لوط و عیساست
خدای من خداوند خلیل است
که ما را بهترین یار و دلیل است
یقین دارم که در هر لحظه یزدان
حفاظت می کند از اهل ایمان.....
لذا ای دولت تدبیر و لبخند
امیدت را تو هم بر لطف حق بند......
زنده باد ایران سربلند در زیر سایه ی الطاف الهی نه زیر سلطه ی استکبار جهانی
چهار چرخ ماشین موفقیت در جاده ی خوشبختی عبارتند از:
1- شعور و معرفت
2- توکل بر خدا
3- همت و تلاش
4- نظم و انضباط
اگر چهار چرخ تان میزان است بدانید که موفق خواهید بود
ولی اگر حتی یکی از چرخهای تان هم پنچر باشد بعید است به راحتی به مقصد برسید
موفق باشید
ان شاءالله
☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆
یکی از شاه کلیدهای خوشبختی و موفقیت:
دانی به جهان مهم پس از یزدان کیست؟
از بهر بشر کلید خوشبختی چیست؟
با علم و یقین بگویمت معجونی
مانند رضایت پدر مادر نیست
روزتان خوشگوار
به شهد کلام علوی از حکمت ۳۱۹ نهجالبلاغه
وَ قَالَ ( علیه السلام ) :
لِابْنِهِ مُحَمَّدِ ابْنِ الْحَنَفِیَّةِ یَا بُنَیَّ إِنِّی أَخَافُ عَلَیْکَ الْفَقْرَ فَاسْتَعِذْ بِاللَّهِ مِنْهُ فَإِنَّ الْفَقْرَ مَنْقَصَةٌ لِلدِّینِ مَدْهَشَةٌ لِلْعَقْلِ دَاعِیَةٌ لِلْمَقْتِ
و درود خدا بر ایشان که فرمودند:
(به پسرشان محمد حنفیه سفارش کردند)
ای فرزند! من از تهیدستی بر تو هراسناکم، از فقر به خدا پناه ببر. که همانا فقر، دین انسان را ناقص، و عقل را سرگردان می کند، و عامل دشمنی است.
بخشی از شرح و تفسير این حکمت بسیار مهم در بيان آثار شوم فقر
امام علی علیه السلام در اين كلام حكيمانه، آثار سوء و وحشتناك فقر را براى فرزندشان محمد بن حنفيه برمى شمارند و مى فرمايند:
«فرزندم! من از فقر بر تو مى ترسم، بنابراين از آن به خدا پناه ببر»؛
بعد امام علیه السلام دليل آن را در سه جمله كوتاه و پرمعنا بيان كرده مى فرمايند:
«زيرا فقر، دين انسان را ناقص و عقل را مشوش مى سازد و مردم را به او و او را به مردم بدبين مى كند»؛
به يقين منظور از فقر در اين كلام نورانى، فقر مادى است. اينكه چگونه فقر مادى سبب نقصان دين مى شود دليلش روشن است، زيرا انسان تحت فشار فقر ممكن است تن به گناهانى بدهد و براى به دست آوردن مال، فكر حلال و حرام آن نباشد و يا تحت عنوان ضرورت و اضطرار بعضى از محرمات را براى خود حلال بشمارد.
اين احتمال نيز هست كه فقر گاهى سبب تزلزل اعتقاد انسان به خدا مىشود، زيرا از يكسو شنيده است كه خدا رزّاق و روزى رسان است و رزق همه را تضمين كرده و از طرف ديگر خود را در فقر و تنگدستى مى بيند و اين مايه سوءظنش به خدا و وعده هاى الهى مى شود، بنابراين هم نقص اعتقادى و هم نقص عملى دامن فقير را مى گيرد به خصوص اگر انسان كم ظرفيت و پايه اعتقادات او سست باشد.
اضافه بر اين، ازنظر اخلاقى نيز گرفتار مشكل مىشود، زيرا كينه و حسد وبخل و صفات ديگرى از اين قبيل دامان فقير را در بسيارى از اوقات مى گيرد.
اما اينكه عقل را مشوش مى سازد نيز به تجربه ثابت شده است كه افراد گرسنه و فقير هرچند عقل نيرومندى داشته باشند توان فكر كردن و انديشيدن را از دست مى دهند و حتى گاه در مسائل ساده زندگى گرفتار اشتباه مى شوند وقدرت بر تفكر و تصميم گيرى را به دليل فقر و پريشانى از دست مى دهند.
جمله «داعِيَةٌ لِلْمَقْتِ؛ موجب بدبينى مى گردد» داراى دو تفسير است: نخست اينكه مردم از چنين شخصى فاصله مى گيرند و حتى او را مزاحم خود تصور مى كنند و ديگر اينكه او هم از مردم فاصله مى گيرد، چراكه بسيارى از اوقات فكر مى كند مردم اسباب فقر او را فراهم كرده اند و حق او را خورده و او را بر خاك سياه نشانده اند، بنابراين از دو سو خشم و ناخرسندى حاصل مى شود.
نكته
فقر و غنا
در اينكه آيا غنا و بى نيازى افضل است يا فقر، در ميان دانشمندان، اختلافى ديده مى شود. هر يك از طرفداران اين دو به آياتى از قرآن مجيد يا روايات اسلامى استدلال كرده اند.
طرفداران افضليت غنا مى گويند: خدا از مال با تعبير «خير» در كتابش ياد كرده است؛ مانند: (إِنِّى أَحْبَبْتُ حُبَّ الْخَيْرِ عَنْ ذِكْرِ رَبِّى) كه در داستان سليمان آمده است.
و در حديثی آمده است:
«نِعْمَ الْعَوْنُ عَلَى تَقْوَى اللَّهِ الْغِنَى؛ غنا بهترين وسيله براى رسيدن به تقواست». دليل آن هم روشن است و آن اينكه براى رسيدن به كارهاى خير، حل مشكلات مردم، پيشرفت هاى علمى، جهاد در برابر دشمن و نجات بسيارى از مردم از انواع گناهان، منابع مالى ضرورى است و افراد تهيدست هرگز به هيچيك از اين امور نمى رسند.
اضافه بر آيات و احادیث فراوان در بسيارى از دعاها از خداوند تقاضاى غنا و بى نيازى مى كنيم و هرگز تقاضاى فقر نمى نماييم، بلكه از فقر به خداوند پناه برده مى شود. در دعاى معروفى كه در بسيارى از منابع آمده مى خوانيم: «اللَّهُمَّ أَغْنِنِي بِحَلالِکَ عَنْ حَرَامِکَ وَبِفَضْلِکَ عَمَّنْ سِوَاکَ». همچنين در دعايى كه صبح و شام خوانده مى شود آمده است:
«اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِکَ ... مِنَ الْفَقْر».
ولى از سوى ديگر آيات و رواياتى در مذمّت غنا به چشم مى خورد كه آن را مايه طغيان مى شمرد. (كَلاَّ إِنَّ الاِْنسَانَ لَيَطْغَى * أَنْ رَّآهُ اسْتَغْنَى) و در همين
كلمات قصار (حكمت 58) خوانديم: «الْمَالُ مَادَّةُ الشَّهَوَاتِ؛ مال، ماده اصلى همه شهوتهاست».
نيز قرآن مجيد، اموال و اولاد را فتنه و (وسيله آزمايش) شمرده است ومى فرمايد: (أَنَّمَا أَمْوَالُكُمْ وَأَوْلاَدُكُمْ فِتْنَةٌ). و حديث «الْفَقْرُ فَخْرِي وَ بِهِ أَفْتَخِرُ» كه از پيامبر اكرم صلی الله علیه وآله نقل شده معروف و مشهور است.
حقيقت اين است كه هم غنا مى تواند خوب يا بد باشد و هم فقر، هركدام در مرحله اى وضع خاصى به خود مى گيرد.
اگر غنا سبب بى نيازى و آمادگى براى انجام كارهاى خير و اجراى عدالت وپيشرفت اهداف الهى گردد، بهترين وسيله است و اگر سبب طغيان و فساد در ارض و دنياپرستى و هوس بازى و بى خبرى از خدا و غفلت از آخرت گردد بدترين وسيله است. به عكس، فقر هرگاه به معناى ساده زيستن، بى اعتنايى نسبت به دنيا و ترك وابستگى ها و قناعت به كفاف و عفاف باشد بهترين افتخار است. اما اگر سبب وابستگى به اين و آن و آلودگى به انواع گناهان و سوءظن به خدا و دور ماندن از اطاعت گردد مايه بدبختى و گرفتارى در دنيا و آخرت است.
فقر در چهار معنا استعمال مى شود :
اوّل: وجود نيازهاى ضرورى در انسان و در همه موجودات كه خداى متعال در آيه شريفه (15 سوره «فاطر») به آن اشاره فرمود: (يَا أَيُّهَا النَّاسُ أَنْتُمُ الْفُقَرَاءُ إِلَى اللهِ وَاللهُ هُوَ الْغَنِىُّ الْحَمِيدُ).
دوم: تهى دست بودن از اموال و وسايل زندگى كه در آيه 273 سوره «بقره» به آن اشاره شده است: (لِلفُقَرَاءِ الَّذِينَ أُحْصِرُوا فِي سَبِيلِ اللهِ).
سوم: فقر نفس، و حرص و آز است و بعيد نيست كه حديث مشهور نبوى «كَادَ الْفَقْرُ أَنْ يَكُونَ كُفْراً» اشاره به آن باشد و نقطه مقابل آن غناى نفس است.
چهارم: فقر به معناى نياز و وابستگى به ذات پاك پروردگار است، همانگونه كه در دعا وارد شده است: «اللّهُمَّ اغْنِني بِالاِْفْتِقارِ إلَيْکَ؛ يعنى خداوندا مرا وابسته به ذات پاك خويش گردان».
روزگار بر وفق مرادتان باد
ان شاءالله
شرح و تفسیر از جناب آقای تجویدی
کلاغی که مامور خدا بود
اقای شیخ حسین انصاریان میفرمود
یه روز جمعه با دوستان رفتیم کوه
دوستان یه آبگوشت و چای روی هیزم درست کردن
سفره ناهار چیده شد
ماست، سبزی، نوشابه،نون
دوتا از دوستان رفتن دیگ آبگوشتی رو بیارن که...
یه کلاغی از راه رسید رو سر این دیگ و یه فضله ای انداخت تو دیگ آبگوشتی..
دل همه برد
حالا هرکه دلش میشه بخوره
گفت اون روز اردو برای ما شد زهر مار
خیلی بهمون سخت گذشت.
توکوه
گشنه
همه ماست و سبزی خوردیم
کسی هم نوشابه نخورد
خیلی سخت گذشت
و خیلی هم رفقا تف و لعن کلاغ کردن گاهی هم میخندیدن ولی اصلش ناراحت بودن
وقت رفتن دوتا از رفقا رفتن دیگ رو خالی کنن
یه دفعه ای گفتن رفقاااااااااا
بدویییییین
چی شده؟
دیدیم دیگ که خالی کردن یه عقرب سیاهی ته دیگه.
واگر خدا این کلاغ رو نرسانده بود ما این آبگوشت رو میخوردیم و همه مون میمردیم کسی هم نبود.
*اگر آقای انصاریان اون عقرب را ندیده بودن هنوز هم میگفتن یه روز رفتیم کوه خدا حالمون گرفت*
*حالت نگرفت، جونت نجات داد*
خدا میدونه این بلاهایی که تو زندگی ما هست پشت پرده چیه.
امام عسکری فرمودند:
هیچ گرفتاری و بلایی نیست مگر آن که نعمتی از خداوند آن را در میان گرفته است.
الإمامُ العسكريُّ عليه السلام :ما مِن بَلِيّةٍ إلاّ و للّه ِ فيها نِعمَةٌ تُحيطُ بِها .[بحار الأنوار :
بهترین راه برای شکر نعمتهای خداوند عزیز، نماز است.
اگر روزی ندیدی دور خود یار
نشد شخصی تو را همراه و غمخوار
بدان این نکته را : خواهد خداوند
تو را تنها به دام خود گرفتار
ضمن تشکر از شما کاربر گرامی به خاطر بازدید از این سایت از جنابعالی دعوت می کنم برای مطالعه ی دیگر اشعار اینجانب که مرتبط با ذکر و یاد خدا می باشند بر روی
ذکر و یاد خداوند کریم
کلیک نموده و از روی فهرست اشعار در آن صفحه ؛ شعر مورد نظرتان را انتخاب و مطالعه فرمائید
سلامت و موفق و سرافراز باشید
ان شاءالله
دیدگاه و پیام شما
نظر توسط فهیمه عباسی شاهکوه
اشعار زیبایتان را خواندم و بسیار لذت بردم.
برایتان تندرستی و موفقیت آرزومندم.
نظر توسط حسین مفیدیفر
از اظهار لطف شما ممنونم
موفق و سلامت و سرافراز باشید
ان شاءالله
نظر توسط احمددانایی فر
مطلب بسیاز زیبا و آموزنده
موفق و موید باشی
نظر توسط Mofidifar Admin
ممنونم از اظهار لطف حضرتعالی
سلامت و موفق و سرافراز باشید
ان شاءالله
نظر توسط یگانه
نظر توسط
ممنونم از اظهار لطف شما
نظر توسط متین بانو
نظر توسط
ممنونم از نظر لطف حضرتعالی
سلامت و موفق و سرافراز باشید
ان شاءالله
نظر توسط محمد چاکرالحسینی
اشعاری که همه از بخشش وکرم الطاف
بزرگی خداوند سروده بودید که واقعاً به
طبع روان وخدا دادی شما تحسین گفت
و بهره برد بر قرار باشید و سلامت
وآن حادثه ائی که تعریف کردید آثاری
هم باقی گذاشته یا خوب شده خدا با
خوبان است
نظر توسط Mofidifar Admin
ممنونم از اظهار لطف حضرتعالی
بله خدا را شکر خوب شده و آثاری از آن نمایان نیست
سلامت باشید ان شاءالله
نظر توسط
نظر توسط Mofidifar Admin
نظر توسط سپاه قدس
نظر توسط Mofidifar Admin
ممنونم از لطف حضرتعالی و ابراز محبت تان
سلامت و موفق و سرافراز باشید ان شاءالله
نظر توسط
نظر توسط رسول جعفری
خیلی زیبا و پرمعنا و آموزنده بود
اجرکم الی الله
نظر توسط
ممنونم از نظر لطف حضرتعالی و ابراز محبت تان
سلامت و حاجت روا شوید ان شاءالله
نظر توسط ملیسا
نظر توسط
در پناه خدا سلامت و موفق و سرافراز باشید ان شاءالله