زیباترین واژه ی هستی مادر است..... ¡

مقدمه

☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

به نام خالق مادر که بهترین یار است

همان که خلقت نابش بدون تکرار است....

☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

با عرض سلام و ادب و احترام و تبریک روز مادر و آرزوی سلامتی برای همه ی مادران گرامی به خصوص مادر عزیزم که در طول زندگی بهترین مرشد و هادی و معلم و مربی و مشاور و یار و یاور و.... بنده بوده و هستند چند بیتی در وصف مادر خدمت شما تقدیم می کنم

☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

البته زبان از بیان و توصیف جایگاه مادر عاجز و قلم از وصف محبت مادرانه ناتوان است اما بطور خلاصه می توان گفت:

زیباترین ، عاشقانه ترین و لطیف ترین واژه ی هستی مادر است.....

و در یک کلام:

مظهر لطف خدا از بهر انسان مادر است

☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

آخرین تغییرات: سه‌شنبه ۹ آبان ۱۴۰۲ ساعت ۲۲:۴۹:۴

توسطحسین مفیدی فر

نسخه چاپی شعر

به نام خالق مادر که بهترین یار است

همان که خلقت نابش بدون تکرار است

به مهر و عشق و محبت نظیر مادر نیست

که او به صحنه ی هستی نماد ایثار است

زبان چگونه نماید صفات او توصیف

چنانچه وصف خدایم محال و دشوار است

بدان که راه سعادت شود از او هموار

دعای هر شب مادر کلید اسرار است

گذشت و رافت او را نباشدش مانند

که او نمایش رحم از خدا در این دار است

به کودکی چه خطاها نمودم از غفلت

چه گویم از من نادان که گفتنش عار است

ولی کرامت مادر خطای من پوشاند

که این خصیصه ی ناب از خدای ستار است

خدا چگونه نبخشد گناه من در حشر ؟

که از صفات عظیمش کریم و غفار است

امید من به خدایم عجب دهد تسکین

دلی که خسته و تنها به غم گرفتار است

☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤

☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

دانی چه گفته خاتم ؛ در وصف جای مادر؟

باشد بهشت اعلا در زیر پای مادر

مادر برای طفلش هر شب بمانده بیدار

آه از چنین محبت ؛ وای از وفای مادر

اول سخن که گوشم بشنیده حرف او بود

تسکین دهد مداوم دل را صدای مادر

چرخ جهان اگر شد بر کام دل یقین دان

این خود نشد میسر جز از دعای مادر

روز ازل که ایزد بر دل نهاده مهرش

پس دل سزا نباشد گردد جدای مادر

روزی اگر ببینم مادر به بستر غم

از جان گذر نمایم بهر شفای مادر

بادا که جسم و جانم از گرمی محبت

چون شمع شب فروزی گردد فدای مادر

☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

از کتاب پرتویی از عشق

سروده ی سال 1370

☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

برای مطالعه بیشتر:

باید مواظب

حرکات و برخوردهای خود باشیم

بابا فقط به" ننه " یه حرف زده بود؟

بچه که بودم آرزو داشتم خیلی پولدار شوم! و اولین چیزی هم که میخواستم بخرم یک یخچال برای "ننه‌نخودی" بود.

ننه‌نخودی پیرزنِ تنهای محل ما بود که هیچ‌وقت بچه‌دار نشده بود. می‌گفتند جوان که بوده شاداب و سرحال بوده، سرخاب می‌زده، برای بقیه نخود می‌ریخته و فال می‌گرفته. پیر که شده، دیگر نخود نریخته؛ اما "نخودی" مانده بود تهِ اسمش. زمستان و تابستان آب‌یخ می‌خورد، ولی یخچال نداشت. مامان می‌گفت: "جگرش داغه!"

ننه برای خنک کردنِ جگرش، شبها راه می‌افتاد می‌آمد درِ خانه‌ی ما را می‌زد و یک قالب بزرگ یخ می‌گرفت. توی جایخیِ یخچالمان، یک کاسه داشتیم که اسمش "کاسه‌ی ننه‌نخودی" بود.

ننه با خانه‌ی ما ندار بود. درِ کوچه اگر باز بود بی‌در زدن می‌آمد تو، و اگر سرِ شام بودیم یک بشقاب هم می‌آوردیم برای او. با بابا رفیق بود! برایش شال‌گردن و جوراب پشمی می‌بافت و باهاش که حرف می‌زد توی هر جمله یک "پسرم" می‌گفت. سلام پسرم؛ خوبی پسرم؟ رنگت پریده پسرم؛ خداحافظ پسرم...

یک شبِ تابستان که مهمان داشتیم و توی حیاط جمع بودیم؛ ننه، پرده را کنار زد و آمد تو.

بچه‌ی فامیل که از ورود یکباره‌ی یک پیرزن کوچولوی موحنایی ترسیده بود، جیغ زد و گریه کرد. ننه به بچه‌ آبنبات داد. نگرفت، بیشتر جیغ زد.

بچه‌ را آرام کردیم و کاسه‌ی ننه نخودی را از توی جایخی آوردیم. بابا وقتی قالب یخ را می‌انداخت توی زنبیل ننه، آرام گفت: "ننه! از این به‌بعد در بزن!"...ننه، مکث کرد. به بابا نگاه کرد؛ به ما نگاه کرد و بعد بی‌حرف رفت و بعد از آن، دیگر پیِ یخ نیامد....کاسه‌ی ننه‌نخودی ماند توی جایخی و روی یخش، یک لایه برفک نشست.....یک شب، کاسه را برداشتیم و با بابا رفتیم درِ خانه‌ی ننه. ...در را باز کرد. به بابا نگاه کرد. گفت: "دیگه آبِ یخ نمی‌خورم، پسرم!"

قهر نکرده بود؛ ولی نگاهش به بابا غریبه شده بود. شبیه مادری شده بود که بچه‌هایش بی‌هوا برده باشندش خانه سالمندان. درِ خانه‌ی بابا را زدن برای ننه، شبیه کارت‌زدن بود برای ورود به شرکت خودش.....او توی خانه‌ی ما کاسه داشت، بشقاب داشت و یک "پسر".

برای اثبات مادرانگی‌اش به خودش و بقیه، نیاز داشت که کاری را بکند که بقیه‌ی مادرها مجاز به انجامش نبودند "بی‌در زدن به خانه‌ی پسرش رفتن"

یک در، یک درِ آهنی ناقابل، ننه را پرت کرد به دنیای خودش و این واقعیت تلخ را یادش آورده بود که "پسرش" پسرش نبوده!

ننه‌نخودی یک روز داغ تابستان مُرد. توی تشییع‌جنازه‌اش کاسه‌ی یخ ننه را انداختیم توی کلمن و بابا قدِ یک پسرِ مادرمرده اشک ریخت و مدام آب یخ خورد. جگرش داغ شده بود......یک حرف، یک عکس العمل، یک نگاه،چقدر آثار به همراه داره....

دیدگاه و پیام شما

از اینکه دیدگاه خود را به اشتراک می‌گذارید، سپاسگزاریم.

نظر توسط تست دوشنبه ۲۸ تیر ۱۴۰۰ - ۱۸:۳۶

تست۱

نظر توسط علیرضا امینی یکشنبه ۳ بهمن ۱۴۰۰ - ۸:۲۳

خدا امثال شما را زیاد کند و به افکار معنوی و هدایت بخش شما برکت و گسترش دهد. لطفا مطالب بشتر و اختصاصی اثر گذار بر نوجوانان بگذارید.

نظر توسط Mofidifar Admin یکشنبه ۳ بهمن ۱۴۰۰ - ۸:۴۶

سلام بر شما جناب آقای امینی عزیز
ممنونم از لطف حضرتعالی و ابراز محبت تان

مجموعه ای تحت عنوان توصیه هایی به فرزند در این سایت وجود دارد که می تواند برای نوجوانان مفید باشد ان شاءالله

برای مطالعه آن موارد به صفحه ی زیر مراجعه فرمائید

نظر توسط یکشنبه ۳ بهمن ۱۴۰۰ - ۸:۵۴

https://www.mofidifar.com/شعرهای-با-موضوع/پند-نصیحت

Mofidifar Admin سلام بر شما جناب آقای امینی عزیز ممنونم از لطف حضرتعالی و ابراز محبت تان مجموعه ای تحت عنوان تو