Poetry
Poetry
فهرست کلیه اشعار

انسان مجری فرامین الهی است

مقدمه

تمام زندگی یک امتحان است.....

انسان در دنیا مانند کارگری است که یک روز بصورت آزمایشی تحت امتحان قرار می گیرد اگر در این یک روز درست عمل کرد و اطاعت امر کارفرمای خود را نمود هم مزد او در زمان حال تامین است و هم آینده اش تا ابد بیمه می گردد....

☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆
ای جان پدر ! به راه حق محکم باش
دانا به وظایف ات در این عالم باش
بر خوب و بدی سفارشی لازم نیست
یک جمله بگویمت: «فقط آدم باش»
☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆
آخرین تغییرات:
توسط
نسخه چاپی شعر
خدا خلاق و ما جنبندگانیم
خدا فرمانروا ، ما بندگانیم
در این دنیا نداریم اختیاری
به جز محدوده ی انجام کاری ،
که او در زندگی فرمان به آن داد
و یا ما را به کاری کرده آزاد
بشر چون کارگر باشد به کاری
که در فعلش ندارد اختیاری
همان طوری که باشد انتظارات
برای پرسنل بین ادارات
بشر هم در جهان حول مداری است
یقین هر کس موظف بهر کاری است
که ما اینجا به فرمان خدائیم
نه بی حکمی در این عالم رهائیم
ندارد پرسنل پس اختیاری
که در آنجا کند هر گونه کاری
بشر هم در جهان باشد موظف
به هر کاری که می گردد مکلف
اگر اینجا کسی انجام تکلیف
کند بر آنچه خالق کرده تعریف
هم اینجا مزد خود از حق بگیرد
هم او جنت رود وقتی بمیرد
پس از خدمت به عمری مستمری
بگیرد بی غم و هر گونه شری
بشر ! پس بیمه ی فضل خدا باش
مداوم از غم و حسرت رها باش
چنان کن در جهان اجرای فرمان
که راضی گردد از فعل تو یزدان
یقینا در دو عالم بیمه گردی
اگر اجرای حق در صحنه کردی
☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

پی نوشت

حضرت علی علیه السلام در حکمت شماره ۲۶۹ نهج‌البلاغه می فرمایند:
النَّاسُ فِی الدُّنْیَا عَامِلاَنِ: عَامِلٌ عَمِلَ فِی الدُّنْیَا لِلدُّنْیَا، قَدْ شَغَلَتْهُ دُنْیَاهُ عَنْ آخِرَتِهِ، یَخْشَى عَلَى مَنْ یَخْلُفُهُ الْفَقْرَ وَیَأْمَنُهُ عَلَى نَفْسِهِ فَیُفْنی عُمُرَهُ فِی مَنْفَعَهِ غَیْرِهِ، وَعَامِلٌ عَمِلَ فِی الدُّنْیَا لِمَا بَعْدَهَا، فَجَاءَهُ الَّذِی لَهُ مِنَ الدُّنْیَا بِغَیْرِ عَمَل، فَأَحْرَزَ الْحَظَّیْنِ مَعاً، وَمَلَکَ الدَّارَیْنِ جَمِیعاً، فَأَصْبَحَ وَجِیهاً عِنْدَ اللّهِ، لاَ یَسْأَلُ اللّهَ حَاجَهً فَیَمْنَعُهُ.
امام علیه السلام فرمود :
مردم در دنیا دو گروهند: گروهى تنها براى دنیا تلاش مى کنند و دنیایشان آنان را از آخرتشان بازداشته است. نسبت به بازماندگان خود از فقر وحشت دارند ولى از فقر خویش (براى جهان دیگر) خود را در امان مى دانند، از این‌ رو عمر خود را در منافع دیگران فانى مى سازند (و دست خالى به آخرت مى روند).
گروه دیگر براى آنچه بعد از دنیاست تلاش مى کنند؛ سهم آنان بدون نیاز به کار و کوشش فراوان از دنیا به آنهامى رسد. چنین کسانى سود برده اند و هر دو سرا را با هم مالک شده اند.
آنها در درگاه خدا آبرومندند و هرچه بخواهند خداوند از آنها دریغ نمى دارد

☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆
بشر چون کارگر در این جهان است
که روزی تحت امر و امتحان است
اگر گیرد قبولی در جنان است
و الا آتش حسرت به جان است
☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

دیدگاه و پیام شما

از اینکه دیدگاه خود را به اشتراک می‌گذارید، سپاسگزاریم.