راهکاری برای روان تر سرودن اشعار
مقدمه
به نام داناي يگانه‌اي كه رسيدن به مراتب كمال و مدراج دانش و آگاهي را مختص انسان قرار داد و هر روز دريچه ي تازه‌اي از علوم و فنون را بر ديده‌ي مشتاق آدمي باز نمود و جامعه‌ي بشري را هر روز در زمينه‌هاي علوم مختلف روشن تر و داناتر از قبل مقرر فرمود.
و سپاس فراوان از آن قادر متعالي كه در كام انسان زباني قرار داد تا قادر به بيان احساسات دروني خويش باشد و به واسطه‌ي زبان اظهار عشق نمايد.....
و چه سخت است تصور جهاني بدون وجود گفتار، و چه زيباست در اختيار داشتن زباني كه با آن بتواني هر آنچه در دل داري بر آن جاري سازي.......
از قدر و منزلت زبان همين بس كه وقتي عالي ترين مراتب انساني بدست مي‌‌آيد آدمي به مقام «كليم اللهی » می رسد و بزرگترين نعمت الهي يعني وحي بر او نازل مي‌گردد.
البته همین زبان اگر در اختیار شیطان قرار گیرد منشا دهها گناه خواهد بود
قدر و منزلت زبان تا حدي است كه حضرت علي عليه‌السلام مي‌فرمايند:
«شخصيت هركس زير زبانش نهفته است»
و به راستي تا آدمي زبان نگشايد بسيار مشكل مي‌توان از شخصيت او آگاهي يافت.
و اما عالي ترين ، زيباترين و شگفت انگيزترين شكل گفتار، زبان شعر است كه به راستي از حد هنر فراتر رفته است و اگر به دنبال جايگاهي براي آن باشيم باید آن را در قرارگاهی پايين تر از مقام وحي جستجو کنیم.
از زمانهاي قبل از اسلام بلندترين قله‌هاي شعر بوسيله‌ي شاعران عرب فتح شد بطوري كه تا آن زمان هيچ مليت و قومي در اين زمينه به پاي اقوام عرب نرسيده بودند. و شاید به دلیل وجود جایگاه ممتاز شعر در میان اعراب بوده است که قرآن مجید با چنان فصاحت و بلاغتی بر مردم آن زمان تلاوت گردید و چنان نتیجه ی شگفت آوری را به بار آورد.
البته نيازي به توصيف جايگاه شعر در زبان عرب نيست اما آنچه مسلم است بعد از ورود دين مقدس اسلام به سرزمين عزيزمان ايران، زبان فارسي بطور شگفت انگيزي تحت تاثير اشعار و زبان عربي قرار گرفت و شعراي فارسي زبان با سرودن اشعار فارسي در قالب و بر وزنهاي اشعار عربي به يكباره جهش فوق‌العاده‌اي در سرودن شعر بوجود آوردند.
از زمان رودكي و شاید کمی پیش از آن كه در واقع اولين قطعات شعر فارسي در شكل نو سروده شد، اين نور اميد در دلها تابيد كه زبان شيرين پارسي زنده و جاويد باقي خواهد ماند.
اما به واقع در دوراني كه تهاجم الفاظ و اصطلاحات عربي مي‌رفت تا زبان فارسي را به تاريخ بسپارد بزرگ مرد تاريخ ادبيات جهان «فردوسي کبیر» با تلاشی خستگي ناپذير و در طي سي سالي كه به سرودن شاهنامه پرداخت باعث شد اميد به حفظ زبان فارسي را به يقين مبدل سازد و زبان فارسي را در چرخه‌ي گفتار انساني تثبيت نمايد. و اگر امروز زبان فارسي با داشتن ستارگان درخشاني چون نظامي و مولانا و سعدي و حافظ و صائب و پروين و شهريار و ... به شايستگي در آسمان ادبيات جهان خوش مي‌درخشد مديون آن يگانه‌ي آسمان ادبيات جهان ، «فردوسي بزرگ» هستيم.
از يكي از متفكران مصري سؤال شد چه اتفاقي افتاد كه بعد از فتح مصر توسط مسلمانان عرب، زبان مصری بطور كامل محو و نابود گشت و زبان عربي جايگزين زبان مصري باستان شد بطوری كه امروز هيچ اثري از زبان مصري باقي نمانده است؟
او در جواب پاسخ داد: مصري‌ها همانند ايرانيان بزرگ مردي چون فردوسي نداشتند تا زبان مادری شان را از تهاجم زبان عربي محفوظ دارد لذا زبان مصر باستان به تاریخ پیوست و متاسفانه محو نابود گشت......
پس درود بر آن راد مرد فداكاري باد كه سي سال عمر عزيزخویش را براي حفظ زبان فارسي هزينه نمود و چه خوش نتيجه داد بطوري كه امروز با داشتن گلهاي معطري چون سعدي و حافظ و ... از زبان فارسي لذت مي‌بريم و در ميان همه‌ي زبانهاي زنده‌ي عالم به خود مي‌باليم و افتخار مي‌كنيم كه فارسي زبانيم.
«گوته» شاعر بزرگ آلمان مي‌گويد:
به فرض که در ادبيات زبان فارسي فقط يك ديوان حافظ وجود داشته باشد مي‌ارزد كه انسان زبان فارسي را بياموزد و از آن لذت ببرد....
از ديروز و امروز و در فرداهاي هميشه‌ي تاريخ اين افتخارات حاصله از زبان فارسی و اين ارزش و بها را مديون فردوسي عزيز هستيم ، پس سلام و رحمت خداوند بر آن خورشيد آسمان ادبيات جهان باد، درود بر او كه در سالهايي كه هجوم الفاظ عربي مي‌رفت تا آرام آرام زبان فارسي را همانند زبان مصري به تاريخ بسپارد او آمد و جوانمردانه در مقابل اين تجاوز عظيم ايستاد و چه سر بلند بیرون آمد.
درود بر او كه در زمانهايي كه دانشمندان بزرگ ايراني همانند خيام و ابوريحان و رازي و ابن سينا... كتابهاي خود را به زبان عربي مي‌نوشتند او ايستاد و در زمان اوج بكارگيري الفاظ عربي با وسواسي خاص با استفاده از واژه‌ها و اصطلاحات فارسي شاهكاري را خلق نمود كه نه تنها مهمترين تاثير را در حفظ زبان فارسي داشت بلكه خود به عنوان یکی از بزرگترين و ارزشمند ترین آثار ادبي، در تاریخ ادبيات جهان جاودانه گشت.
تصور جهان بدون فردوسي تصور ايران بدون تمام افتخارات ادبی اش را تداعي مي‌كند چرا كه اگر كوكب فردوسي ندرخشيده بود شاید ستارگانی چون نظامي و مولانا و سعدي و حافظ و صائب و پروين و شهريار و ... هرگز در آسمان ادبيات جهان چنين خوش ندرخشيده بودند براي درك بهتر این مطلب، لحظه‌اي خود را به جاي يك نفر مصري قرار دهيم تا به عظمت كار فردوسي بيشتر پي ببريم.
البته ارزش کار فردوسی فقط در زنده نگاه داشتن زبان فارسی خلاصه نمی شود، بلکه پس از غلبه ی اعراب بر ایرانیان ، آنگاه که می رفت تا هویت والای ایرانی به فراموشی سپرده شود، فردوسی با شاهکاری به نام «شاهنامه » دوباره آن هویت متعالی را در کالبد ایرانیان دمید و آن غرور ملی و تاریخ افتخار آفرین را بار دیگر احیا نمود ، هویتی که امروز نیز در هیاهوی مدرنیته و مادی گرایی از یک سو و ریا کاری و دین فروشی از سوی دیگر می رود تا به فراموشی سپرده شود.
پس بر ما لازم است، با مراجعه به گنجینه های فرهنگی خویش از گم کردن هویت والای انسانی خود جلو گیری نماییم و بار دیگر در سطح جامعه شاهد ارزش های والای انسانی، دینداری و اخلاص ، مهر و وفا، گذشت و ایثار، و رشادت و مردانگی و......باشیم .
انشاالله
روح فردوسی شاد ،
و نام و مرام و زبانش هميشه در تاريخ، زنده و پاینده و جاويد باد.
ان شاءالله
در اینجا بنده به نوبه ی خویش بعنوان تشکر از فردوسی کبیر چند بیتی تقدیم می کنم:
دیدگاه و پیام شما
نظر توسط
نظر توسط
بله درست می فرمائید
متاسفانه چنین است امروزه فرار مغزها و سرمایه از ایران میهن ما را از داخل تهی و پوچ می کند و رفته رفته به نابودی می کشاند
اگرچه دوست ندارم فال بد بزنم اما با شرایط موجود حس بسیار بدی از آینده دارم مگر اینکه مردم و مسئولین از این خواب غفلت بیدار شوند
ضمن تشکر از حضرت عالی و حوصله ای که به خرج داده و با بنده درد دل کردید توصیه می کنم در صورت تمایل با مراجعه به صفحه ی زیر ابیاتی در این زمینه مطالعه فرمائید
https://www.mofidifar.com/سیاسی-اجتماعی/آینده-ایران