تقدیر از بهترین معلم زندگی ام استاد بزرگوار جناب آقای مهندس همدانیان

مقدمه

به مناسبت ۱۲ اردیبهشت روز معلم:

☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

با عرض سلام و ادب و احترام

اگر بنده بخواهم خلاصه ای از آموخته های این ۵۵ سالی که از خدا گرفته ام را در عبارتی کوتاه بیان کنم باید عرض کنم که:

انسان به هر موفقیتی که می رسد و یا در هر موقعیتی که در زندگی قرار می گیرد در درجه ی اول مدیون پدر و مادر و بعداز ایشان مدیون معلمین و مربیانی است که در طول زمان استعداد وی را شناخته و در رشد و شکوفایی و تشکیل شخصیت وی نقش داشته اند

و شاید بر این اساس است که خداوند و به تبع آن انبیا و اولیای الهی اینقدر در تکریم و حرمت پدر و مادر و معلم و استاد تاکید داشته اند

به هر حال با تبریک روز معلم اگرچه زبان برای تمجید از معلم قاصر و واژگان از بیان جایگاه معلم نا رساست اما از بیانات مولای متقیان حضرت علی علیه السلام مدد جسته و بیان می کنیم:

از حرمت و مقام معلم یکی حدیث

از حضرت علی (ع ) شده مشهور خاص و عام

فرموده واژه ای اگر آموزدم کسی

اینگونه بنده بنده ی او می شوم مدام

☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

ضمن تبریک روز معلم و ادای احترام به همه ی معلمین گرامی و آرزوی سلامتی برای همه ی این عزیزان قطعه شعری را خدمت بهترین معلم زندگی ام

جناب آقای مهندس همدانیان

تقدیم میکنم

☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

آخرین تغییرات: دوشنبه ۳۰ بهمن ۱۴۰۲ ساعت ۲۱:۴۰:۵۰

توسطحسین مفیدی فر

نسخه چاپی شعر

با نام خدای علم و تکنیک

گویم به شما سلام و تبریک

تبریک و سلام گرم و مطلوب

بر جمع معلمان محبوب

آنان که به رتبه در فرازند

آینده ی این جهان بسازند

اکنون به زبان شکر و تمجید

گویم دو سه جمله مدح خورشید

از آن که همیشه با درایت

می کرده مرا به حق هدایت

آن کس که به راه علم و ارشاد

ارزنده ترین معلمم باد

ای آنکه مرا به زندگانی

ارزنده تر از جهان و جانی

در مطلع و اول پیامم

تقدیم تو می کنم سلامم

از بنده اگر تو را سلام است

از روی کمال احترام است

با صدق و خلوص و مهر اعلا

تمجید و ثنا کنم شما را

بر ما تو کرامت خدایی

پس لایق حرمت و ثنایی

در دیده ی من به حد اعلا

ممتاز و یگانه ای به دنیا

از هر نظر و به هر جهت خوب

باشد « همدانیان » محبوب

هم صاحب علم و فن و خلاق

هم اسوه ی انضباط و اخلاق

در مبحث برق و طرز تعلیم

کی مثل تو دیده کس به اقلیم؟

این مبحث و حرفه را نگینی

از هر جهتی تو بهترینی

در حرفه ی خود یگانه ای تو

فرزانه ی این زمانه ای تو

تدریس تو منحصر به فرد است

اما چه بگویمت که درد است

امثال تو را نظیر یک گنج

باید بشناسدش طلا سنج

اما متاسفانه میهن

عاری شده از نگاه روشن

تا رویش نخبگان ببینند

تا میوه ی فیض شان بچینند

با اینهمه هر کسی تو را دید

پس گفته سپاس و مدح و تمجید

غیر از پدر عزیز و مادر

کی بوسه زنم به دست دیگر ؟

اما به جز این دو با دلی شاد

صد بوسه زنم به دست استاد

چون جلوه ی دلفروز خورشید

مانی به دلم عزیز و جاوید

استادی و مدح بنده کوتاه

اجرت بسپرده ام به الله

بادا که هر آنچه را بخواهی

بارد به تو رحمت الهی

خواهم که وجود پاک استاد

باشد همه جا سلامت و شاد

دنیا سپری به عیش و طاعت

عقبی کندت علی(ع) شفاعت

ان شاءالله

☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

برای مطالعه بیشتر:

معلم عزیز روزت مبارک

دکتر مصطفی مصباح زاده نقل کرده:

هنگامی که با دکترای حقوق با درجه ستوان سومی در ارتش خدمت می‌کردم خبردار ایستاده بودم.

سرلشگر شقاقی گفت تو حقوق خواندی؟

گفتم بله.

گفت دکتر در حقوق هستی؟

گفتم بله.

گفت اعلیحضرت دستور دادند یک کلاس عالی قضائی در دانشکده افسری جهت افسران ارشد و امرای ارتش گذاشته شود و ما فکر کردیم تو بروی در این کلاس درس بدهی.

گفتم هر طور امر بفرمائید تیمسار.

یک هفته‌ای گذشت و دو مرتبه مرا خواست. گفت:

انتخاب شما مشکلی برای ما ایجاد کرده و آن مشکل این است که شما ستوان سوم هستی و باید بروی برای افسران ارشد از سرهنگ تا سرتیپ و سرلشگر درس بدهی، سابقه ندارد یک ستوان سومی برود برای سرلشگری درس بدهد، در نتیجه معلوم نیست در زمان ورود به کلاس شما باید به این افسران ارشد سلام بدهید یا آنها باید به شما سلام بدهند.

گفتم هر طور که امر بفرمائید تیمسار.

دانشکده افسری نتوانست تصمیم بگیرد، پرونده را فرستادند به وزارت جنگ.

یک روز، سرلشگر نخجوان که وزیر جنگ بود مرا خواست و تا وارد اطاق شدم گفت تو با این هیکلت می‌خواهی بروی به افسران ارشد درس بدهی؟

گفتم هر طور بفرمائید تیمسار.

گفت خوب سلام بهشان بده.

گفتم هیچ اشکالی ندارد. هر طور که امر بفرمائید تیمسار.

گفت نه، باید این پرونده را بفرستم به ستاد ارتش.

از وزارت جنگ فرستادند به ستاد ارتش.

سرلشکر ضرغامی رئیس ستاد ارتش بود.

مرا احضار کرد. مردی بود خیلی متدین. که به همین دلیل ریش داشت و خیلی منظم،.

رفتم خدمت ایشان و به حالت خبردار ایستادم.

نگاهی به سرتاپای من کرد و گفت شما برای دانشکده افسری، برای وزارت جنگ و برای ستاد ارتش، زحمت ایجاد کردید.

کس دیگری غیر از تو نبود که انتخاب کنند که حالا همه گیرکنیم و ندانیم که چه کنیم؟

او هم گفت خوب برو سر کلاس و سلام بده به افسران ارشد.

گفتم امر امر تیمسار است اطاعت.

بعد یک مرتبه دیدم پشت میزی که نشسته بود سرش را انداخت پائین، یک دو دقیقه‌ای هیچی نگفت.

بعد گفت «نه، ما این را گزارش و شرف عرضی تهیه می‌کنیم، هر طور که اعلیحضرت امر فرمودند آن طور عمل می‌کنیم، چون سابقه ندارد یک همچین چیزی».

من را مرخص کرد. رفتیم و یک هفته، ده روز بعدش مرا خواست. این دفعه که رفتم توی اطاقش دیدم وضع عوض شده است.

از پشت میز بلند شد و آمد با من دست داد. خیلی به من احترام کرد و گفت امر اعلیحضرت را به شما ابلاغ می‌کنم

. بعد از پشت میزش بیرون آمد به حال خبردار، من هم همین طور به حال خبردار ایستادم.

گزارش را از اول که دانشکده افسری گزارش کرده بود تا پایانی که به عرض رسیده بود یکی بعد از دیگری همه را خواند، بعد به آنجا رسید که حالا اعلیحضرت رضا شاه چه دستور دادند.

جمله‌ای که رضا شاه گفته بود این طور بود

مقام استاد و معلم خیلی بالاتر از مقام تمامی افراد جامعه است بروید «به این ستوان ۳ احترام استادی شود».

بنابراین باید افسران ارشد در کلاس به من سلام می‌دادند و پایه این کار از اینجا در ارتش ایران گذاشته شد، یعنی قبل از من هیچ سابقه‌ای نبود که اگر یک کسی با یک درجه پائین‌تری می‌خواست درس بدهد چه باید می‌کردند. من اولین افسری بودم که در باره من تصمیم گرفته شد و تا انقلاب هم دیگر این رویه ادامه داشت.

من وقتی می‌رفتم سر کلاس، یک سرتیپ دادوری بود که رئیس امور مالی ارتش بود، او ارشد کلاس بود، من وقتی که وارد کلاس می‌شدم می‌گفت برپا، خبردار! تمام افسران ارشد همه به حال خبردار می‌ایستادند. منِ ستوان ۳ می‌رفتم پشت میزم، شمشیرم را باز می‌کردم می‌گذاشتم روی میز. بعد هم با خونسردی تمام می‌گفتم آزاد.

بعد هم آنها می‌نشستند و درس را گوش می‌کردند. بعد که می‌خواستم از کلاس بیرون بیایم باز همین برنامه اجرا می‌شد. او بلند می‌شد برپا خبردار می‌گفت و من یک آزاد می‌گفتم و از کلاس می‌آمدم بیرون.

حتی وقتی که از کلاس می‌آمدم بیرون بعضی از این افسران اشکال و سوالی داشتند. می‌آمدند در محوطه دانشکده، وقتی که از من سوال می‌کردند دستشان را بالا می بردند جهت احترام نظامی ، آن وقت سایر دانشجوهای دانشکده افسری که ناظر من و در حال درس ‌خواندن در دانشکده بودند فکر میکردند من از خانواده سلطنتی هستم، که این امرای ارتش به من سلام می‌دهند؟

ولی خوب، من رعایت ادب را می‌کردم و تا آنها دستشان را جهت احترام به مقام والای استاد و معلم بالا می بردند من ضمن احترام دستشان را پائین می آوردم و همین طوری با هم صحبت و رفع اشکال می گردید.

"نقل از مصاحبه دکتر غلامرضا افخمی با دکتر مصباح زاده، تاریخ شفاهی بنیاد مطالعات ایران....

دوستان عزیز و بزرگوار خواهشمندم قدری در مورد مقام والای استاد و معلم اندیشه کنید وقتی که حضرت علی علیه السلام در این ارتباط چنین می فرماید:

از شان و جایگاه معلم یکی حدیث

از حضرت علی (ع ) شده مشهور خاص و عام

فرموده واژه ای اگر آموزدم کسی

اینگونه بنده بنده ی او می شوم مدام....

و اما یک سوال:

در ایران امروز ما و در سایه ی نظام جمهوری اسلامی ایران آیا معلم شان و جایگاه حقیقی خود را دارد؟....

☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

دیدگاه و پیام شما

از اینکه دیدگاه خود را به اشتراک می‌گذارید، سپاسگزاریم.

نظر توسط آیت الله شنبه ۱۳ مرداد ۱۳۹۷ - ۰:۴

تشکر ازاین اشعار که دراین سایت گذاشتتی مفیدبود.

نظر توسط حسین مفیدی‌فر شنبه ۱۳ مرداد ۱۳۹۷ - ۰:۵۴

سلام
از اظهار لطف و حسن نظرنان بی نهایت سپاسگزارم
سلامت و موفق و سرافراز باشید
ان شاءالله

آیت الله تشکر ازاین اشعار که دراین سایت گذاشتتی مفیدبود.

نظر توسط کیوانپور سه‌شنبه ۹ اردیبهشت ۱۳۹۹ - ۰:۴۱

بسیار عالی و پسندیده.

نظر توسط سه‌شنبه ۹ اردیبهشت ۱۳۹۹ - ۰:۴۴

سلام بر شما جناب آقای کیوانپور

ممنونم از نظر لطف شما
سلامت باشید ان شاءالله

کیوانپور بسیار عالی و پسندیده.

نظر توسط صالحیان پور جمعه ۱۲ اردیبهشت ۱۳۹۹ - ۱۳:۵۷

آفرین خیلی قشنگ بود
دم شما گرم

نظر توسط محمد رضا دری جمعه ۱۲ اردیبهشت ۱۳۹۹ - ۱۸:۴۲

سلام آقای مفیدی
چه زیبا بود کاش در این روز (روزمعلم) برنامه داشتیم و حضوری خدمت جناب مهندس همدانیان میرسیدم به هر حال از یادآوری شما دوست گرامی متشکرم انشاالله پاینده باشید

نظر توسط جمعه ۱۲ اردیبهشت ۱۳۹۹ - ۲۳:۳۲

سلام بر شما جناب آقای مهندس دری عزیز

ممنونم از نظر لطف حضرتعالی

امشب بعداز افطار با جناب آقای مهندس همدانیان تلفنی صحبت کردم خدمت همه ی دوستان سلام رساندند
تشکر ویژه کردند از تعدادی از دوستان منجمله حضرتعالی که محبت کرده بودید و با تماس تلفنی و یا پیام جویای احوال ایشان شده بودید

مخصوصا ایشان از شما هم نام بردند و گفتند که با ایشان تلفنی صحبت کرده و جویای احوال شان شده اید

همچنین قرار شد بعداز بحران کرونا ان شاءالله به اتفاق دیگر دوستان با هم ملاقات داشته باشیم

حتما با شما هم هماهنگ خواهیم شد

از خداوند رحمان می خواهم که همواره سلامت باشید
ان شاءالله

محمد رضا دری سلام آقای مفیدی چه زیبا بود کاش در این روز (روزمعلم) برنامه داشتیم و حضوری خدمت جناب مهندس همدانیا

نظر توسط شنبه ۱۳ اردیبهشت ۱۳۹۹ - ۱۹:۱۷

سلام بر شما

ممنونم از لطف حضرتعالی
سلامت باشید ان شاءالله

صالحیان پور آفرین خیلی قشنگ بود دم شما گرم