توصیه ای چند به فرزند (قسمت سوم انتخاب راه زندگی)
مقدمه
☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆
این زمان با نام و یاد کردگار
پند و اندرزی نویسم یادگار
بلکه فرزندان حق پیمای من
بهره گیرند از نصیحت های من
☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆
با عرض سلام و ادب و احترام خدمت همه ی فرزندان دلبند ایران زمین مجموعه ابیاتی با عنوان پند و اندرز خدمت شما تقدیم می کنم
این قسمت:
توصیه به انتخاب راه درست زندگی
☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆
در این صفحه ابیاتی چند که بعنوان پند و نصیحت به فرزندانم و سفارش به اینکه باید با انتخاب راه درست زندگی و رعایت آداب ، شان خود را حفط نمود خدمت شما تقدیم می شود
☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆
عزیزم هر چه در دنیا نمایی
نداری از عقوباتش رهایی
عمل عکس العمل دارد به اجبار
ولی با اختیاری هر کجایی
☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆
آخرین تغییرات:
توسطحسین مفیدی فر
نسخه چاپی شعر
ای عزیزم! قدر خود بهتر بدان
سرنوشت عمر خود خوشتر بخوان
اختیار زندگی چون دست توست
سرنوشتت هم یقین پا بست توست
در سقوط از دره با سرعت روی
در سراشیبی چه راحت می دوی
راه بالا آمدن مشکل تر است
سختی اش با درد جان و پیکر است
کی هنر باشد اگر افتی به چاه؟
مفتخر گردی اگر رفتی به ماه
هر کسی بالا رود تحسین شود
هر که افتد در لجن ننگین شود
هر چه در دنیا کنی با اختیار
شخص مسئولش تویی در روزگار
پس حواست را نما همواره جمع
تا نسوزانی خودت را مثل شمع
با ادب باش و سخی در کار خویش
تا سعادت را ببینی یار خویش
زنده بودن از علاماتش حیاست
هم تواضع هم ادب شرط بقاست
چون تکبر از صفات احمق است
هر که گوید من ، به جهل مطلق است
تا قیامت بر حذر باش از دروغ
این پلیدی از دلت گیرد فروغ
این مرض نابود و خوارت می کند
در جهان بی اعتبارت می کند
از خدا خواهم وجودت هر زمان
ماند از جهل و تکبر در امان
همنشین بر آدمی دارد اثر
خوب آن خیر است و بد دارد ضرر
میوه ای فاسد میان میوه ها
می نماید منتشر درد و بلا
آب جاری هم نماید شستشو
هر کثیفی را که می آید به جو
همنشین هم خلق و خویش بر بشر
می نماید تا نود درصد اثر
خوب آن نیکو کند افکار و دین
بد تو را آلوده می سازد یقین
پس تو از آلوده ها دوری نما
نزد پاکان کسب مسروری نما
آدمی با همدمش معنا شود
شخصیت با همنشین گویا شود
هر که را خواهی که بشناسی دقیق
پس نظر کن دور او را از رفیق
گویمت یک نکته با علم و یقین
تا بسنجی خوب و بد در عالمین
هر چه یا هر کس به هر میزان تو را
می کند نزدیک و همسو با خدا
آن یقین خیر است و دارد منفعت
پس بگیرش در برت با مرحمت
هر کسی هم از خدا دورت کند
غافل از تکلیف و دستورت کند
پس یقین دان او تو را نوعی بلاست
بودنش در زندگی پس نارواست
بی تخصص در جهان کاری مکن
زهر جهلت صرف بیماری مکن
چون تو را سر رشته در یک حرفه نیست
پس ورودت این میان از بهر چیست؟
مرد و زن هر یک به کاری خبره اند
جز به کار خود یقین بی بهره اند
گر النگویی وبال گردن است
یا که گردن بند زن باشد به دست،
این ندارد جز تمسخر حاصلی
کی پسندد عقل سالم باطلی؟
هر کسی باید نماید کار خویش
تا نبیند طعنه و آزار و نیش....
چون تو اکنون ترکه ی نرمی به دست
پس به هر شکلی در آیی ، بی شکست
از هم اکنون پاک و صادق باش و راست
پس نرو دنبال نفس ات هر چه خواست
گر به راه مستقیمی رو کنی
خُلق خود را در جهان نیکو کنی،
بیم و ترسی در دلت هرگز مباد
کی بترسد آدم نیکو نهاد؟
گر کنی نیکو تمام کار خویش
مار سمی هم ندارد بر تو نیش
از خودت هرگز مرنجان قلب کس
پس مکن ظلمی به کس حتی مگس
این مگس هم چونکه دارد زندگی
بهر خود او هم نماید بندگی
ای بسا شخصی که با نام بشر
کمتر از مور و مگس دارد ثمر
یک زمان پس می رود این پرده ها
می شود پیدا تمام کرده ها
هر چه می کاری همان خرمن کنی
با خودت کردی اگر با من کنی
دانه ای را چون بکاری بر زمین
خوشه ای بخشد تو را ای نازنین
پس به نیکی از زمین کمتر مباش
دور خود بر خوب و بد نیکی بپاش
هر کسی هم بر تو جایی بد نمود
واگذارش کن به سلطان ودود
هر بدی را با بدی پاسخ مگو
با کرامت کن دنی را شستشو
همچنین دوری کن از رنگ و ریا
هر عمل خالص نما بهر خدا
این زمان هم می توان در غزوه بود
در کنار مصطفی جنگی نمود
آرزویت گر بود ای نور عین
این که عاشورا تو بودی با حسین(ع)
پس شود در نامه ات این آرزو
فعل جنگیدن چنان یاران او
☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆
دیدگاه و پیام شما